Dit is deel 2
Deze blog gaat over een van de bijzonderste shoots die ik heb geschoten. Ik durf eigenlijk wel te zeggen dat dit de bijzonderste is. Deze blog gaat over DE dag van mijn allerbeste vriendin. Maar naast dat een trouwdag al heel bijzonder is, wordt dit extra bijzonder… Maar dat lees je verder in deze blog.
Je leest deze blog door mijn ogen, de ogen van een trotse vriendin, vrouw, fotograaf… control freak.
De bespreking
Vanavond was de avond dat we met z'n allen even de koppen bij elkaar staken om te kijken waar we nu stonden, wat er nog moest gebeuren en hoe we het eigenlijk gingen doen. Een huwelijk regelen in drie maanden tijd... dat doet niemand ons na. Je snapt dat dit voor mij, een chaotische control freak, tien jaar van mijn leven heeft gekost. Over het vrijgezellenfeest niet gesproken... ik ben ondertussen hoogbejaard.
We bespraken hoe de dag zou verlopen. Lotte zou die ochtend het 'get ready'-moment in haar ouderlijk huis beleven, ook in het dorp, en Joey zou thuis blijven. Lotte moest nog een kapper regelen, en aangezien het nog maar een paar weken voor de grote dag op 9-9-2023 was, kreeg ik een lichte paniekaanval. – Ik zou de volgende werkdag alle kappers in het dorp afbellen onder het mom dat ík ga trouwen op 9 september, zodat de verrassing niet zou uitlekken.
Ik zou beginnen bij Lotte met fotograferen en daarna naar Joey gaan. Vanuit Joey's huis rijden we naar de shootlocatie – Lotte en ik gaan nog wat locaties bekijken. Hier zet ik Joey in positie voor het first look-moment, waar hij Lotte voor het eerst in haar jurk zal zien. Daarna de shoot, en ook komt de familie naar de locatie voor de familiefoto's.
Vanuit de shootlocatie gaan we terug naar Kruisland, waar Luc ondertussen het eten en drinken in ontvangst heeft genomen. Na het eten begint het verrassingsmoment. Lotte, Joey, de kinderen en Lottes vader verstoppen zich binnen, terwijl de gasten arriveren. Als iemand zou vragen waar ze zijn, zouden wij zeggen dat ze de kinderen op bed aan het leggen zijn.
Frank zou het voortouw nemen met een praatje en uiteindelijk een toga aantrekken – die moet nog geregeld worden. Luc is chef rode loper en zorgt dat er ruimte wordt gemaakt onder het nummer "Move Bitch, Get Out My Way". Hij zorgt ervoor dat de DJ de nummers goed kent en op tijd afspeelt.
Dan komt Joey samen met Emma (hun dochter) naar voren over de rode loper. Als Joey voor is, wordt een ander nummer gestart voor Lotte's moment met haar vader en Noah (hun zoon). Ik fotografeer dit alles.
Als iedereen op zijn plek is, zou Frank verdergaan met zijn toespraak, ondersteund door een PowerPointpresentatie – beamer en doek moeten nog opgezocht worden. Na de ringen en de kus is het tijd voor champagne en feest.
Frank nam me die avond met een smoes mee naar buiten. Eenmaal buiten vertelde Frank dat hij de familie van Lotte en Joey heeft gesproken en heeft gevraagd of ze een vragenlijst wilde invullen met allemaal leuke anekdotes over het bruidspaar.
De planning was dat we de donderdag voor de bruiloft de tent zouden klaarmaken en dat het grootste deel dan klaar zou zijn. Er stond nog een hoop op het to-do-lijstje, en het zou fijn zijn als de laatste bouwdingetjes ook af zouden zijn voor de bruiloft. Kortom... werk aan de winkel.
De dagen erna heeft iedereen hard gewerkt om alles klaar te krijgen voor de grote dag. Het waren lange dagen, maar het to-do-lijstje werd steeds kleiner. De ene dag was er frustratie door tegenvallers, maar er waren ook zeker momenten van geluk, zoals de pasmomenten van de jurk en het besef dat we dit samen deden. Het waren letterlijk bloed, zweet en tranen.
Ook zeker een mooi moment wat niet mag ontbreken in deze blog.
Lotte en Joey zijn voor de gemeente op een andere dag getrouwd. Dit zodat het plan en de wensen uit kwamen.
Lotte wilde heel graag dat hij haar getuigen zou zijn alleen wilde ze dit ook op een mooie manier, als een verrassing naar hem brengen.
Na wat hulp en een goed plan was de dag daar dat ze voor de gemeente gingen trouwen.
Op naar Opa die nog van niets wist, Het enige wat hij wist is dat ze iets leuks gaan doen en dat hij er netjes uit moest zien.
Opa zat heerlijk aan zijn ontbijtje toen heel de bups aankwam.
Lotte nam het word “nou opa wat denk u wat we gaan doen?” maar Opa wist hier niet zo goed een antwoord op te geven.
Het hoge woord was er uit “we gaan vandaag trouwen als u dat goed vind?”
Opa knikten, werd emotioneel en kwam niet goed meer uit zijn woorden. En nam op zijn gemak eerst zijn medicijnen naar zijn ontbijt bordje in.
Zo trots als een pauw naar dat gemeentehuis.
Dat filmpje is goud waard en Lotte kan het me nog wel honderd keer laten zien en dan krijg ik honderd keer tranen in me ogen wat een onwijs mooi moment.
De volgende blog lees je over de mooiste dag van Lotte en Joey of....... toch niet?
liefs,
Reactie plaatsen
Reacties