Dit is het verhaal hoe mijn bedrijf is ontstaan. Als ik deze shoot niet gedaan had, had ik nu waarschijnlijk nog steeds geen personen willen fotograferen!
Heb jij wel is last van de een aansteller Arie? een innerlijke criticus die jou naar beneden haalt, die zegt dat je iets toch niet kan of dat het jou toch nooit gaat lukken?
ik wil!
Ik heb mijn innerlijke criticus aansteller Arie genoemd
Mijn aansteller Arie laat ik nooit meer mijn leven bepalen! en als Arie weer langs komt dan stuur ik hem snel weg!
Het is hartje zomer. Ik ben met een vriendin aan het appen over haar zwangerschap. Opeens stuurde ze me een uitnodiging van haar Gender reveal.
Ik stuurde voor de gein “Ja super tof! Zal ik mijn camera mee nemen? want dadelijk mis je het” ….. niet wetend dat ze zo enthousiast zou zijn “OH MY GOD ja! We doen het met rook super tof!”
Ik schrok me kapot…. En ik moet het echt even laten bezinken. IK?…foto’s maken van mensen?…. Van zo een belangrijk moment?…. Dit kan ik niet! Dadelijk mis ik het moment of zijn alle foto’s onscherp en verpest ik alles.
Na 5 minuten mezelf kleineren kwamen opeens alle toffe beelden langs in mijn gedachten… hartje zomer 2020, buiten, feest, roze of blauwe rook! Dat zouden super mooie beelden kunnen zijn!
Alleen ik heb het nog nooit gedaan!
En daar kwam ze hoor, onze Pippi Langkous “ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan”
De weken voor de gender reveal heb ik alle tips die ik op internet kon vinden opgeschreven in een notitie boekje. Ik heb met een vriendin geappt die ook fotografeert, Ik ben gaan oefenen met mensen fotograferen, zo waren de kinderen van een andere vriendin de klos.. gelukkig vonden ze het helemaal niet erg!
Ook bewegende beelden ben ik gaan oefen met onze labrador Hunter.
Oké…. Het is 1 augustus 2020….. ik heb wel 20x mijn tas gecheckt die ik gister avond klaar heb gezet.
Het is nu 08.00 in de ochtend, de gender reveal begint om 14.00uur en om 15.00 uur is het moment.
Ik moet om 15.00 beginnen met mijn dienst maar ik heb met een collega kunnen afspreken dat ik 1 uur later zou beginnen.
Oké… nog 6 uur… over 6 uur moet ik….. nog 6 uur waarin ik terug kan krabbelen….. het zweet breekt me uit…. Kan ik zeggen dat me camera stuk is? Nee Hymke dit ga je gewoon doen!
Het was 12.00 uur na en ochtend vol spanning word het heftiger. Ik begin weer aan mezelf te twijfelen, wat nu als ik dit gewoon niet kan.
Ik pakte mijn notie boekje er weer is bij en lees alles opnieuw. oké de instelling staan al goed in mijn camera, ik moet goed op de emotie letten, en ik pak de goeie hoek al staat daar de meest invloed rijke man/vrouw dan vraag ik gewoon netjes of ik daar mag staan! Want ik maak de mooiste herinneringen! YOU GO GIRL
Oké 12.45 uur ik heb de mommy to be geappt dat ik wat eerder kom, ik heb nog wat versiering hier thuis dus ik help wel even mee.
Ik check voor de aller laatste keer mijn tas camera check, batterijen check, kaartjes check, check check dubbel check.
Ik loop de achter deur uit en mee komt Luc de poort binnen, ik kijk hem aan……. Tranen heel veel tranen. Alle spanning kom er in een keer uit.
Luc pakt me vast en geeft me een dikke kus op mijn voor hoofd en zegt!
“ Hymke jij kan dit!”
Ik loop naar de locatie, 3 deuren naast ons.
Ik ga achterom en zie al een prachtig versierde tuin met een foto muur… super TOF. Ik loop de achter deur binnen en zie daar 2 trotsen, stralende mensen staan nog druk bezig met de laatste voorbereidingen.
Ik begroet ze en benoem dat ik het zo ontzettend spannend vind, ze stellen me gerust met lieve woorden. Ik pak mijn tas met versieren en ik ga ze helpen.
14.00 uur
Ik check of mijn camera goed ingesteld staat met het licht. En vraag aan het stel of ze alvast een team girl en team boy foto willen maken voordat de eerste gasten komen.
Ontzettend veel lol en ook de spanning bij de ouders begint te komen.
Ondertussen horen we een auto stoppen, de deuren slaan dicht en we horen gelach…. De eerste gasten.
De familie van de papa to be ze zijn er.
Zijn zus heeft een tijdje geleden de evenlop gekregen met het nu nog grote geheim er in en heeft rook kanonnen geregeld in de juiste kleur.
Moeders heeft lekker hapjes gemaakt en vader is al bezig de geluids installatie aan te sluiten, want ey…. Wat is een feestje zonder muziek.
Met de hollandse meezingers op de achtergrond komen de gasten een voor een binnen en het begint al erg gezellig te worden. Er worden stickers op een grote poster geplakt en team girl staat al aardig voor.
Ik maak ondertussen heel wat kiekjes van de kindjes en probeer een beetje de sfeer vast te leggen, er liep een super lief meisje met 2 staartjes rond die een roze ballon vast hield. Ze trekt vol mijn aandacht met haar schattige jurkje en haar mooie grote ogen.
Ik bleek het nichtje van de mama to be.
Ik liep naar het meisje toe en vroeg haar wat ze denkt wat er in tante haar buik groeit een jonge of een meisje? Ze was duidelijk “ik weet zeker een meisje!”
Ik vraag haar of ik een foto mag maken, en ze ging er helemaal voor staan als een echt model en ik schiet zo een kaartje vol.
Oké…. Iedereen word bij elkaar geroepen… het moment…. Nu moet ik het doen! De zon is vel, te vel. Ik moet een goeie hoek hebben…. Shit verkeert veelte veel tegen licht snel naar een andere hoek.
Ja dit is perfect! Ik vraag of zoveel mogelijk mensen achter het koppel willen staan zodat ik alle emotie vast kan leggen.
Ik maak een proef shot… ja ik denk dat dit goed is.
1…….2……..3…….
Ik blijf klikken, mijn camera draait overuren.
Ik kijk op en de lucht kleurt……..
ROZE en meisje
Ik krijg kippenvel de ouders kunnen niet stoppen met lachen!
Ik sta op en zet een stap naar voren even die lach van de zwangere met haar roze kanon! Prachtig.
Ik check snel of ik de emotie van de oma’s er op heb staan… ja Check Ooh wat geweldig!
Er word geknuffeld en gefeliciteerd!
Het is ondertussen 15.20 uur ik moet zo weg.
Ik loop naar de toekomstige ouders feliciteer ze en vertel ze dat ik zo weg moet en vraag ze of ze nog een groeps foto willen.
“Ja graag en ook een foto met opa en oma” geen probleem gaan we fixen.
Na een mooi kiekje met de grootouders overleg met het koppel en komen we op het idee om vanuit het raam op de eerste verdieping te fotograferen.
Het koppel roep de groep mensen bij elkaar en verteld dat we een groeps foto gaan maken, ondertussen loop ik de trap op en doe het raam open.
Ik zie nu pas hoeveel mensen er zijn… en was ik even vergeten dat ik het dood eng vind om voor een groep mensen te spreken maar Lets go ik zit in de flow en wil er niet uit! Het gaat goed en dit is de laatste foto en dan moet ik echt in de auto springen.
Ik vertelde groep dat ik op van 1 tot 3 tel en op 3 de foto maak en iedereen zijn handen in de lucht wil doen.
“Wat zegt ze nu? Kan er niets van verstaan” hoor ik van beneden…. Ik krijg rooie wangen en leg het opnieuw uit maar dan met meer volume “ Ik tel tot 3 en dan maak ik een foto” en steek mijn hand in de lucht zodat het duidelijk is dat ze handen omhoog moeten.
1…..2……..3 klik klik klik klik klik
Ik check snel of het er op staat.
“JOE HET STAAT ER OP”
Ik loop terug naar benden, ik zet mijn camera uit en kijk er eens goed naar en zeg “goed gedaan maatje” ik doe mijn lens dop erop en stop hem veilig weg.
Alles is weer ingepakt, de sleutels heb ik weer in mijn hand.
Ik bedank de ouders to be en loop naar Luc die nog een biertje blijft drinken, geef hem een kus en wil weg lopen. Hij roept me terug en zegt “zie je wel, jij kan dit” ik kijk hem aan en geef hem een klein, verlegen glimlachje.
Hop hop gas er op! Snel naar het werk om mijn collega af te lossen.
De volgende ochtend laad ik alle foto’s in op mijn harde schijf… zo die staan veilig!
Ik open het mapje en begin door de foto’s te scrollen…..
WAUW dit is GE-WEL-DIG
Ik stuur snel wat foto’s van mijn scherm naar het koppel “kijk wat gaaf” ik krijg een overload aan complimenten terug!
Na selectie 1,2 en 3 begin ik met de edit. Ik zet het roze net een beetje meer aan zodat het er uit knalt.
Nadat ik foto 150 heb geedit kijk ik naar het resultaat.
“Hymke, jij kan dit en hoe!”
Wat heb ik geleerd uit deze mooie ervaring?
Dat ik me nooit moet laten tegen houden door mijn innerlijke criticus, die ik ook wel Aansteller Arie noem.
Als je graag iets wil dan moet je het doen! Laat je niet tegen houden door dat stemmetje die zegt dat je het toch niet kan!
Ondertussen zijn we 2,5 jaar veder, heb ik een bedrijf, een nieuwe camera, heel wat shoots gedaan en een opleiding veder!
EN MAN!
IK BEN KEI TROTS DAT IK DIT HEB VAST GELEGD!
Reactie plaatsen
Reacties